Leven van Soldaten in de oorlog

Het leven van de soldaten in de Eerste Wereldoorlog was niet makkelijk. De soldaten begonnen de oorlog met het idee dat de oorlog na een paar maanden wel uitgevochten zou zijn. Uiteindelijk duurde de oorlog wel 4 jaar.

Het verloop van de oorlog was niet zoals de soldaten het hadden verwacht. Het duurde langer, het was koud, het stonk door rottende lichaamsresten van collega's die waren neergeschoten, er was weinig voedsel en er heersten ziektes.

Veel soldaten lieten zich ook expres gewond raken zodat ze naar huis konden. De oorlog was niet zo romantisch als ze gedacht hadden. 

Het leven van een soldaat in een loopgraaf was ook niet gemakkelijk. Vaak lagen er lichamen van soldaten die waren neergeschoten of was het modderig door de regen. De meeste soldaten moesten constant bukken want als ze rechtop zouden staan konden ze neergeschoten worden.

Uiteindelijk zijn er naar schatting zo'n 9 miljoen soldaten overleden.

Leven van burgers in de oorlog

Voor de Eerste Wereldoorlog was het voor een arbeidersvrouw niet vreemd om buitenshuis te werken, maar voor een vrouw uit de middenklasse of de hogere burgerij kon dat niet. "Vrouwen moesten voor de kinderen zorgen en het huis schoonmaken", Zo werd er gedacht. Die gedachte moest veranderen toen de Eerste Wereldoorlog begon. Doordat veel mannen naar het front vertrokken kwam er een tekort aan arbeiders waarna de regering massaal vrouwen opriep om te komen werken. Vrouwen gingen aan de slag in beroepen waarin dat voor de oorlog ondenkbaar was zoals arts, ambtenaar, politieagent etc.

Toen de oorlog voorbij was werden er heel veel vrouwen ontslagen zodat de mannen die terug kwamen van het front weer werk hadden.

Vrouwen aan het werk bij de politie.